Sid 6.7 / Siderion

Po wiedżminie mam ochotę na przejście czegoś lepszego i krótszego, w kolejce są:
– Kane & Lynch
– Prototype
– Zeno Clash

Na „długie zimowe wieczory” czekają: Mass Effect i Gothic 3.
Aktualnie cieszy mnie fakt że część dużych premier została przesunięta na przyszły rok, dzięki temu
nie narosną mi tak zaległości 🙂
W tym roku czekam jeszcze na: Batman: Arkham Asylum i Dragon Age: Origins.
Czekam też na wieści jak udane są Divinity 2: Ego Draconis oraz Risen.
Co do Assasins Creed 2 mam mieszane uczucia, obawiam się trochę że gra będzie już tylko
powielała schematy z pierwszej części a scenarzyści nie dadzą rady stworzyć przekonującej fabuły
(podobne obawy mam odnośnie Bioshock 2).

Niedawno przeszedłem Wiedżmina (przeczytawszy uprzednio księgi). Gra jest naprawdę dobra i oceny nie były naciągane.
Najbliżej mu do Gothica, który jednak (cyba ze względu na sentyment) nieco bardziej mi się podobał.
Na początku wydaje się że gra jest bardzo rozległa, ale z czasem to wrażenie się zmienia (średnio po 3 lokacje w jednym akcie).
Pochwalić muszę wykonanie, z dość starego engine'u autorom udało się wycisnąć naprawdę sporo, po uruchomieniu
Mass Effect ( działającym na UE3) nie zauważyłem przepaści dzielącej te gry. Wręcz przeciwnie, pierwsza lokacja w ME
wygląda moim zdaniem słabiej niż obszary w Wiedźminie.

Kilka niedociągnięć które napotkałem w Wiedźminie:
– w pewnym momencie nie ma wskazówki że aby pchnąć sprawę detektywa Raymonda trzeba udać się do krypty na cmentarzu,
– nie udało mi się nigdzie znaleźć konkretnego pierścionka który był potrzebny żeby dokończyć zadanie związane z Shani (może go wczęsniej
miałem, ale sprzedałem/oddałem/wyrzuciłem a żaden sprzedawca w tym akcie nie mał go w ofercie),
– denerwujące było to że po wykonaniu zlecenia wiedźmińskiego, a przed odebraniem nagrody, można było warząc mikstury wykorzystać
nieświadomia niezbędne trofea, przez co trzeba było ponownie wyruszać na łowy,
– kilka razy gdy na ekranie toczyła się walka z dużą liczbą postaci gra potrafiła się 'wysypać' – możliwe że błąd powodowały algorytmy fizyki upadających zwłok,
– EAX 'charkotał' mimo że miałem najnowsze sterowniki do karty muzycznej i patch do Wiedzmina.

Jeżeli coś mi sę jeszcze przypomni to dopiszę, ale i tak tych wad jest niewiele w stosunku do zalet i przyjemności płynącej z gry.

Niedawno udało mi się ukończyć 2 zaległe gry – Bioshock i Clive Barker's Jericho.
Bioshock był świetny, oryginalny klimat, przynajmniej pozorna swoboda działania. Technicznie wsztystko na wysokim poziomie. Co do fabuły to mogłaby być nieco ciekawsza w końcówce ale i tak jest dobra.
Jericho to gra tak na 7/10, z jednej strony bardzo fajne roziwązanie dotyczące prowadzonej grupy osób pomiędzy którymi można się przemieszczać przejmując ich moce i broń, z drugiej strony to rozwiązanie przez większość czasu jest niewykorzystane gdy walki odbywają się na podłużnych przestzeniach gdzie nie ma możliwości rozstawnia drużyny. Gra ma całkiem ciekawą fabułę jednak mołoby być więcej wątków. Na plus zalicza się ładna grafika jeżeli chodzi o otoczenie i modele postaci, ale niestety jest dość monotonnie i można podążać tylko jedną drogą. Nie jest źle ale duży potencjał gry nie został w pełni wykorzystany.

W związku z tym że coraz mniej jest gier „starego typu” a większość nowych sprowadza się do strzelankowych TPP lub FPS (nawet Fallout 3) gdzie kierujemy ludkiem obdarzonym bardziej lub mniej nadprzyrodzonymi mocami i walczymy z armią zombie-mutanto-stworów (Dark Sector, Dark Void, Dead Space, Bionic Commando, Prototype, Infamous, Force Unleashed ….) , trzeba będzie odkurzyć kilka tytułów:

• Temple of Elemental Evil
• Icewind Dale 1 i 2
• Dark Earth
• Silent Storm
• Manhunt (? może)
• Knights of The old Republic
• Severance: Blade of Darkness

Jak widać trochę tego jest i wystarczy żeby przetrwać do czasu aż w grach przestanie się liczyć wyłącznie efekciarstwo.